เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเป็นพื้นที่ที่มีการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก เนื่องจากแผ่นทะเลฟิลิปปินส์ชนกับขอบทวีปเอเชีย 11 ปีที่แล้ว ไต้ฝุ่นมรกตเข้าฝั่งไต้หวัน พายุหมุนเขตร้อนนี้ถือเป็นหนึ่งในพายุที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ของไต้หวันที่บันทึกไว้

ภายในเวลาเพียงสามวันในเดือนสิงหาคม 2552 ฝนได้ตกลงมาสามพันลิตรต่อตารางเมตร จากการเปรียบเทียบ เบอร์ลินและบรันเดินบวร์กได้รับค่าเฉลี่ยประมาณ 550 ลิตรต่อตารางเมตรในหนึ่งปี มวลน้ำทำให้เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่และดินถล่มเป็นวงกว้าง มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 600 รายและความเสียหายทางเศรษฐกิจในทันทีมีมูลค่าเทียบเท่าประมาณ 3 พันล้านยูโร

ทีมงานระหว่างประเทศที่นำโดย Philippe Steer แห่งมหาวิทยาลัยแรนส์ ประเทศฝรั่งเศส ได้ประเมินแผ่นดินไหวหลังเหตุการณ์การกัดเซาะนี้ในเชิงสถิติ พบว่าในช่วง 2.5 ปีหลังพายุไต้ฝุ่นมรกตเกิดแผ่นดินไหวขนาดน้อยและตื้นมากกว่าครั้งก่อนอย่างมีนัยสำคัญ และการเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นเฉพาะในพื้นที่ที่มีการกัดเซาะเป็นวงกว้าง Niels Hovius นักวิจัยและผู้เขียนอาวุโสของ GFZ กล่าวว่า "เราอธิบายการเปลี่ยนแปลงของแผ่นดินไหวโดยการเพิ่มความเครียดของเปลือกโลกที่ระดับความลึกตื้น น้อยกว่า 15 กิโลเมตร ร่วมกับการพังทลายของพื้นผิว" ดินถล่มจำนวนมากได้เคลื่อนย้ายสิ่งของจำนวนมหาศาล แม่น้ำขนส่งวัสดุจากพื้นที่ที่ถูกทำลาย "การกำจัดโหลดเหล่านี้อย่างก้าวหน้าจะเปลี่ยนสถานะของความเครียดในส่วนบนของโลก"

เทือกเขาที่เรียกว่าแอกทีฟ เช่นที่พบในไต้หวัน มีลักษณะเป็น "รอยเลื่อนของแรงผลัก" ใต้ดิน ซึ่งหินก้อนหนึ่งเคลื่อนขึ้นเหนืออีกหน่วยหนึ่ง หินแตกเมื่อความเครียดมากเกินไป โดยปกติแล้วจะเป็นแรงกดดันอย่างต่อเนื่องของแผ่นเปลือกโลกที่เคลื่อนที่และประสานกันซึ่งทำให้เกิดข้อผิดพลาดในการเคลื่อนที่ แผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นมักจะทำให้เกิดดินถล่มและการกัดเซาะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ผลงานของนักวิจัย GFZ และเพื่อนร่วมงานแสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าสามารถย้อนกลับได้เช่นกัน: การกัดเซาะขนาดใหญ่ส่งผลต่อการเกิดแผ่นดินไหว และเกิดขึ้นในทันทีทางธรณีวิทยา Niels Hovius: "กระบวนการพื้นผิวและการแปรสัณฐานเชื่อมต่อกันในพริบตา" ผู้วิจัยกล่าวต่อว่า "แผ่นดินไหวเป็นหนึ่งในภัยธรรมชาติที่อันตรายและทำลายล้างมากที่สุดบาคาร่า สมัครบาคาร่า