"การกำหนดระยะทางที่แม่นยำไปยัง DF2 เป็นกุญแจสำคัญในการสนับสนุนผลลัพธ์ก่อนหน้านี้ของเรา" Danieli กล่าว "การวัดใหม่ที่รายงานในการศึกษานี้มีนัยสำคัญสำหรับการประเมินคุณสมบัติทางกายภาพของดาราจักร ซึ่งยืนยันได้ว่าไม่มีสสารมืด"

ผลลัพธ์ที่ตีพิมพ์ในAstrophysical Journal Lettersเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2564 อิงจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลของนาซ่า 40 รอบด้วยการถ่ายภาพโดยกล้องขั้นสูงสำหรับการสำรวจและการวิเคราะห์ "ส่วนปลายของกิ่งยักษ์แดง" (TRGB) ซึ่งเป็นทองคำ มาตรฐานสำหรับการวัดอย่างละเอียดดังกล่าว ในปี 2019 ทีมงานได้เผยแพร่ผลการวัดระยะทางไปยัง UDG NGC1052-DF4 (DF4) ที่อยู่ใกล้เคียงโดยอิงจากวงโคจรของฮับเบิล 12 ดวงและการวิเคราะห์ TRGB ซึ่งให้หลักฐานที่น่าสนใจเกี่ยวกับสสารมืดที่หายไป วิธีที่ต้องการนี้จะขยายผลการศึกษาในปี 2018 ของทีมซึ่งอาศัย "ความผันผวนของความสว่างของพื้นผิว" เพื่อวัดระยะทาง กาแลคซีทั้งสองแห่งถูกค้นพบด้วย Dragonfly Telephoto Array ที่หอสังเกตการณ์ New Mexico Skies

Van Dokkum กล่าวว่า "เราออกไปบนแขนขาด้วยการสังเกตฮับเบิลครั้งแรกของกาแลคซีแห่งนี้ในปี 2018" "ฉันคิดว่าผู้คนคิดถูกที่จะตั้งคำถามเพราะมันเป็นผลลัพธ์ที่ไม่ธรรมดา คงจะดีถ้ามีคำอธิบายง่ายๆ เช่น อยู่ผิดระยะ แต่ฉันคิดว่ามันสนุกและน่าสนใจมากกว่าถ้าเป็นดาราจักรประหลาดจริงๆ"

นอกจากการยืนยันการค้นพบระยะทางก่อนหน้านี้แล้ว ผลลัพธ์ของฮับเบิลยังระบุด้วยว่ากาแล็กซีเหล่านี้อยู่ห่างจากที่เคยคิดไว้เล็กน้อย ซึ่งทำให้เคสมีสสารมืดเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย ถ้า DF2 อยู่ใกล้กับโลกมากขึ้น ตามที่นักดาราศาสตร์บางคนอ้างว่า มันจะจางลงและมีมวลน้อยกว่าจริง และดาราจักรจะต้องใช้สสารมืดเพื่ออธิบายผลกระทบของมวลรวมที่สังเกตพบ

สสารมืดได้รับการพิจารณาอย่างกว้างขวางว่าเป็นส่วนประกอบสำคัญของดาราจักร แต่การศึกษานี้ให้หลักฐานเพิ่มเติมว่าการมีอยู่ของดาราจักรนั้นไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ในขณะที่สสารมืดยังไม่ได้ถูกสังเกตโดยตรง อิทธิพลของแรงโน้มถ่วงของมันก็เหมือนกับกาวที่ยึดกาแล็กซีเข้าด้วยกันและควบคุมการเคลื่อนที่ของสสารที่มองเห็นได้ ในกรณีของ DF2 และ DF4 นักวิจัยสามารถอธิบายการเคลื่อนที่ของดาวโดยพิจารณาจากมวลดาวฤกษ์เพียงอย่างเดียว ซึ่งบ่งชี้ว่าไม่มีสสารมืดหรือขาดหายไป น่าแปลกที่การตรวจจับกาแลคซีที่ขาดสสารมืดน่าจะช่วยเปิดเผยลักษณะที่ทำให้งงและให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่เกี่ยวกับวิวัฒนาการของกาแลคซี

แม้ว่า DF2 และ DF4 ทั้งสองมีขนาดใกล้เคียงกันกับดาราจักรทางช้างเผือก แต่มวลรวมของพวกมันนั้นมีมวลเพียงประมาณหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของมวลทางช้างเผือกเท่านั้น ดาราจักรกระจายแสงพิเศษเหล่านี้ยังพบว่ามีกระจุกดาวทรงกลมเรืองแสงจำนวนมากโดยเฉพาะ

งานวิจัยนี้ก่อให้เกิดความสนใจทางวิชาการอย่างมาก รวมถึงการโต้เถียงกันอย่างกระฉับกระเฉงในหมู่ผู้เสนอทฤษฎีทางเลือกต่อสสารมืด เช่น พลวัตของนิวตันดัดแปลง (MOND) อย่างไรก็ตาม จากการค้นพบล่าสุดของทีม รวมถึงระยะทางสัมพัทธ์ของ UDG ทั้งสองถึง NGC1052 ทฤษฎีทางเลือกดังกล่าวจึงมีโอกาสน้อยลง นอกจากนี้ ขณะนี้มีความไม่แน่นอนเพียงเล็กน้อยในการวัดระยะทางของทีมจากการใช้วิธี TRGB ตามฟิสิกส์พื้นฐาน วิธีนี้ขึ้นอยู่กับการสังเกตดาวยักษ์แดงที่ปล่อยแสงวาบหลังจากเผาไหม้ผ่านแหล่งจ่ายฮีเลียมของพวกมันซึ่งมักจะเกิดขึ้นที่ความสว่างเท่ากันเสมอ

"มีคำกล่าวที่ว่าการอ้างสิทธิ์ที่ไม่ธรรมดาจำเป็นต้องมีหลักฐานที่ไม่ธรรมดา และการวัดระยะทางใหม่สนับสนุนการค้นพบครั้งก่อนของเราอย่างมากว่า DF2 ไม่มีสสารมืด" Shen กล่าว "ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะก้าวข้ามการโต้วาทีทางไกล และมุ่งความสนใจไปที่กาแล็กซีเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร"

ในการก้าวไปข้างหน้า นักวิจัยจะยังคงตามล่าหากาแลคซีที่แปลกประหลาดเหล่านี้ต่อไป ในขณะที่พิจารณาคำถามจำนวนหนึ่ง เช่น: UDGs ก่อตัวอย่างไร พวกเขาบอกอะไรเราเกี่ยวกับแบบจำลองจักรวาลวิทยามาตรฐาน? ดาราจักรเหล่านี้พบได้บ่อยเพียงใด และมีคุณสมบัติพิเศษอื่นใดอีกบ้าง? จะต้องเปิดโปงกาแล็กซีที่ไม่มีสสารมืดอีกมากมายเพื่อไขความลึกลับเหล่านี้และคำถามสุดท้ายว่าจริงๆ แล้วสสารมืดคืออะไรสล็อตออนไลน์ 918kiss